Historia Stanisławy i Edwarda Buczkowskich

„Połączyła ich wojna”

Pani Stanisława Kosowska i Pan Edward Buczkowski poznali się podczas II wojny światowej na terenie
III Rzeszy – połączyła ich miłość. Pan Edward urodził się 20 marca 1921 r. na terenie dzisiejszej Ukrainy.
10 kwietnia 1937 r. został wcielony do wojska.

Dzięki swojemu talentowi artystycznemu został tam przydzielony do orkiestry 52 Pułku Piechoty. 3 marca 1939 r., po wybuchu wojny, Pan Edward skierowany został na front przeciw Niemcom. Kilka dni potem zabrano go do niewoli niemieckiej pod Ostrowem Świętokrzyskim, a następnie wywieziono do obozu jeńców wojennych na terenie III Rzeszy. Pełnił w nim funkcję woźnicy i mógł przebywać poza ścisłym terenem lagru bez obstawy niemieckiej.

Pani Stanisława, urodzona 20 lipca 1926 r. w Żarkach, w czasach okupacji pracowała w gospodarstwie baorów Philippsów na terenie III Rzeszy. Mimo codziennej morderczej pracy wspomina dobrze swoich baorów. Byli to ludzie niezwykle surowi, lecz nie zadawali żadnych kar fizycznych. Podczas jednego z wyjazdów, Pan Edward spotkał Panią Stanisławę. Młodzi zakochali się w sobie. Od tego czasu potajemnie się spotykali i wymieniali listami przepełnionymi miłością. Po 5 latach i 8 miesiącach spędzonych w obozie, Pan Edward wraz z kilkoma współwięźniami, zdecydował się uciec z obozu. Wiedział, że może szukać schronienia u swojej ukochanej. Pani Stanisława oraz jej baorowie zgodzili się ich ukrywać, mimo że znali konsekwencje tego czynu.

Po zakończeniu II wojny światowej zakochani wrócili na stałe do ojczyzny. Zamieszkali w miejscowości rodzinnej Pani Stanisławy – w Żarkach. Oboje wstąpili do Związku Inwalidów Wojennych Rzeczpospolitej Polskiej. Pan Edward został odznaczony medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”.

Opracowanie: Hardzina Natalia, Kosowska Klaudia, Likus Julia, Waleń Wiktoria