DKK – spotkanie kwietniowe 2017

Na kwietniowym spotkaniu DKK omawialiśmy zbiór opowiadań Magdaleny Tulli.

Akcja opowiadań z tomu ,,Włoskie szpilki” rozgrywa się w powojennej Polsce. Autorka wraca w nich pamięcią do swoich polsko-włoskich korzeni. Matka pisarki ocalała z Auschwitz, ojciec był Włochem.

Nietypowy układ rodzinny sprawił, że lata szkolne ich córki naznaczone były traumą wyobcowania z grupy rówieśniczej. Niezrozumienie i odrzucenie małej bohaterki zaczynało się od bezdusznego piętnowania wszelkich przejawów odmienności. Pretekstem było noszenie przez nią jakościowo lepszych, włoskich ubrań, żywą kolorystyką i krojem daleko odbiegających od tandety i szarzyzny fasonów dostępnych w peerelowskich sklepach.

Magdalena Tulli o swoich przejściach życiowych pisze przejmująco prosto. Zwyczajnie, bez jadu i formułowania oskarżeń. Z lekkim, po dziecięcemu naiwnym żalem za utraconym dzieciństwem.

Dopiero od umierającej matki, już coraz bardziej nieobecnej, pogrążającej się w chorobie Alzheimera, po latach dowiaduje się o przeszłości rodziny i o jej losach. Przejmujące, napisane z chłodną, elegancką precyzją opowiadania, są pokłosiem owych rozmów. Są pracą żałoby po matce, ale jeszcze bardziej pracą żałoby po swoim dzieciństwie, którego kiedyś została pozbawiona. Stanowią próbę uporania się z odziedziczoną traumą, z lękami.

Proza Magdaleny Tulli mimo dramatyzmu była przedmiotem zaciętej dyskusji i skłaniała do refleksji.