23 lutego o godzinie 17:30 zapraszamy wszystkich chętnych na spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Kto ma ochotę porozmawiać o dobrej książce to na pewno miejsce dla niego 🙂 Przedmiotem dyskusji będzie powieść „Służące do wszystkiego” Joanny Kuciel-Frydryszak.
Dziś mija 77 rocznica wyzwolenia podobozu „Janinagrube”. Zapraszamy do uczczenia z nami tej rocznicy oraz do oglądnięcia krótkiego filmiku dotyczącego historii podobozu.
Pierwsze w tym roku spotkanie DKK poświęcono omówieniu książki Anthonego Doerra pt. „Światło, którego nie widać”. Głównymi bohaterami powieści są Marie-Laure oraz Werner. Dziewczynka w wieku 6 lat traci wzrok, ale dzięki pomocy i cierpliwości ojca, uczy się świata. Ojciec jest ślusarzem w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Gdy pracuje, córka spędza czas z naukowcami, poznając dotykiem, słuchem i zapachem okazy zwierząt, minerałów czy roślin. Po pracy uczy ją alfabetu Braille’a, czy pokazuje jak poruszać się po mieście.
Werner wychowuje się wraz z siostrą w sierocińcu. Żyją w niemieckim mieście górniczym, a ojciec ich stracił życie w wypadku w kopalni. Chłopiec jest uzdolniony techniczne. Odnajduje zepsute radio i udaje mu się je naprawić. Otwiera się przed nim nowy, nieznany świat. W eterze natrafia na naukową audycję dla dzieci, która odmienia życie. Dzięki swoim umiejętnościom, zostaje wcielony do Wehrmachtu, gdzie służy w elitarnej grupie zajmującą się namierzaniem wrogich transmisji radiowych. Po powrocie z frontu wschodniego trafia do Saint-Malo w Bretanii, gdzie w sierpniu, podczas oblężenia miasta przez wojska amerykańskie, spotyka Marie-Laure i ratuje jej życie…
Powieść jest dopracowana w najmniejszym szczególe, każdy jej element jest na właściwym miejscu, tworząc niezwykle interesującą, barwną i spójną całość.
Książka zdecydowanie podobała się wszystkim Klubowiczkom, co sprzyjało owocnej dyskusji.
Na kolejne spotkanie zapraszamy 23 lutego o godzinie 17:30. Przedmiotem dyskusji będzie książka Joanny Kuciel-Frydryszak „Służące do wszystkiego”. Serdecznie zapraszamy
W środę 19 stycznia o godzinie 17:30 zapraszamy na pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Porozmawiamy o książce Anthoniego Doerr’a „Światło, którego nie widać”.
Jeśli ktoś ma ochotę pobyć w miłym towarzystwie przy dobrej lekturze- to właśnie miejsce dla niego
W związku z przypadającą w tym roku 40. rocznicą wprowadzenia stanu wojennego zapraszamy do sali konferencyjnej na wystawę. Na powstanie ekspozycji złożyły się pamiątki i dokumenty: przepustki, gazety („Trybuna Robotnicza” z okresu wprowadzenia oraz zakończenia stanu wojennego), pocztówki, odbitki pieczątek, wspomnienia, listy, breloczki, a także dokumenty i czasopisma z okresu działania „Solidarności”. Wśród zgromadzonych eksponatów znajdują się osobiste pamiątki z okresu internowana: więzienna koszula, samodzielnie wykonany różaniec, ręcznie wyszywane oraz malowane prace na płótnie z symboliką nawiązującą do uwięzienia (motyw drutu kolczastego) oraz do religijnych i patriotycznych wartości towarzyszących internowanym w tym trudnym czasie (krzyż, orzeł w koronie, wizerunek Jezusa w koronie cierniowej i Matki Boskiej), a także z logotypem „Solidarności” i podpisami innych internowanych. Na planszach wystawowych przedstawiono dokumenty stanowiące dowody osadzenia w ośrodkach: Chrzanowie, Katowicach, Jastrzębiu, Uhercach oraz Zabrzu-Zaborzu. Jedna z plansz zawiera wspomnienia z pierwszych dni wprowadzenia stanu wojennego i relację z wypadku kolejowego, który miał miejsce w Libiążu w wyniku zawieszenia łączności telekomunikacyjnej wraz z wprowadzeniem stanu wojennego. Na wystawie starano się przedstawić przyjętą w gazetach komunistycznych tego okresu zakłamaną narrację z wydarzeń stanu wojennego w zderzeniu z rzeczywistym tragicznym losem Polaków.
Zapraszamy na wystawę zainteresowane osoby w godzinach otwarcia Biblioteki Głównej. Natomiast zorganizowane grupy prosimy o wcześniejszy kontakt telefoniczny pod numerem telefonu 326277577 wew. 21.
15 grudnia odbył się w Bibliotece Głównej MBP wykład historyczny „Stan wojenny – wojna z narodem”, który poprowadził w formie online dr Paweł Naleźniak z Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie w związku z przypadającą w tym roku 40. rocznicą wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Przytoczył przykłady represji, które dotknęły Polaków, opowiedział o zmaganiu się ludności z trudnościami dnia codziennego oraz przybliżył kulisy przygotowań do wprowadzeniu stanu wojennego. Na zakończenie spotkania wywiązała się pomiędzy uczestnikami rozmowa, podczas której wspominano swoje przeżycia i refleksje z okresu stanu wojennego. Swoimi tragicznymi przeżyciami podzielił się Stanisław Deja, działacz libiąskiej „Solidarności”, który był internowany w kilku ośrodkach odosobnienia.
Spotkaniu towarzyszyła wystawa powstała z dokumentów i wspomnień otrzymanych od mieszkańców Libiąża w ramach ogłoszonej akcji poszukiwania materiałów archiwalnych z okresu pomiędzy grudniem 1981 a lipcem 1983 roku.
W ostatni przed świętami piątek na libiąskim targowisku nie brakowało świątecznych ozdób, muzyki, słodkości, a także… Świętego Mikołaja wraz z Elfem. Zarząd Mienia Komunalnego oraz Miejska Biblioteka Publiczna przygotowały niespodzianki dla Libiążan robiących świąteczne zakupy – w Bibliopunkcie można było wykonać własnoręcznie bożonarodzeniowy stroik, przedszkolaki brały udział w warsztatach plastycznych, wśród towarów na targu nie brakowało ozdób, książek, prezentów itp. Święty Mikołaj oraz Elf rozdawali słodycze i balonowe zwierzątka. Atmosfera świąt Bożego Narodzenia powoli zaczyna panować nad naszym miastem 🙂
Na grudniowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawiana była powieść Jeleny Czyżowej „Czas kobiet”. Jest to historia pięciu kobiet – Antoniny i jej córki Sofiji oraz trzech babć: Glikieriji, Jewdokiji i Ariadny, które mieszkają razem w Leningradzie mimo, że nie łączą je żadne więzy rodzinne. Żyją w spustoszonej rzeczywistości – wspólne mieszkanie, słynne komunałki, bieda i niedostatek to ich codzienność. Wojna jest czasem mężczyzn. Kiedy się kończy nadchodzi czas kobiet. To one uprzątają ruiny, starają się zrekonstruować rodziny lub choćby stworzyć ich namiastki, pogodzić się z traumatycznymi wspomnieniami, nauczyć się na nowo życia w bolesnym poczuciu nieodwracalnej straty. Powieść, nagrodzona w 2009 roku rosyjską nagrodą Bookera, opowiada w bardzo ciepły sposób o życiu kobiet w totalitarnym społeczeństwie, w którym wyzwaniem staje się zachowanie człowieczeństwa, godności i międzyludzkiej solidarności. Klubowiczki jednogłośnie stwierdziły, że jest to wzruszająca książka, która nie pozwoli o sobie zapomnieć.
Na kolejne spotkanie zapraszamy 19 stycznia o godz. 17.30, a przedmiotem dyskusji będzie powieść „Światło, którego nie widać” Anthony’ego Doerra.