„Literacko doskonała proza Tulli to labirynt niewyczerpanych znaczeń.” Marek Zaleski „Odważna, wspaniała autorka.” Martin Pollack „Zdumiewające, piękne, mocne. Stawia pod znakiem zapytania konwencjonalne gatunki literackie. William S. Merwin
Na marcowym spotkaniu DKK omawialiśmy ,,Diamentowy plac” Mercè Rodoredy.
Akcja powieści rozgrywa się w latach trzydziestych XX wieku w Barcelonie. Podczas zabawy na tytułowym Diamentowym Placu chłopak o imieniu Quimet prosi do tańca młodziutką Natalię. Od razu, można powiedzieć, że szturmem zdobywa jej serce i zapowiada, że wkrótce wezmą ślub. Tak też się dzieje.
Młodzi pobierają się, a po niedługim czasie na świat przychodzi dwoje ich dzieci. Tymczasem w kraju wybucha wojna domowa, która odciśnie ślad na życiu Natalii… „Diamentowy Plac” to wspaniała, pełna emocji i życiowej mądrości, wzruszająca opowieść o ludzkich pragnieniach i marzeniach, o potrzebie miłości, która nadaje życiu sens.
To historia, w której kryją się uniwersalne wartości, aktualne także i dziś. Trzeba tylko podjąć wysiłek, by wczytać się nie tylko w słowa powieści, ale również w to, co ukryte zostało pomiędzy wierszami. Z całą pewnością warto.
Dziś o godzinie 12.00 w Wypożyczalni dla dorosłych odbyło się rozstrzygnięcie plebiscytu na najpopularniejszego pisarza powieści sensacyjnej.
Naszą zwyciężczynią okazała się Pani Katarzyna Puzyńska, która w miniony czwartek była gościem w naszej bibliotece.
W plebiscycie wzięło udział 42 czytelników, wśród których wylosowaliśmy 3 osoby: Panią Agatę Urbaniak, Panią Małgorzatę Kędzierską-Ptasińską oraz Pana Bartosza Palkę.
Przygotowaliśmy dla nich drobne upominki.
Serdecznie gratulujemy i prosimy o odbiór nagród w Wypożyczalni dla dorosłych.
8 marca w libiąskiej bibliotece świętowały Panie, a to za sprawą wyjątkowego wydarzenia pod hasłem „Książka jest kobietą” czyli Dzień Kobiet w bibliotece. Na spotkanie zaproszone zostały najaktywniejsze czytelniczki MBP, które przy kawie i ciastku mogły się zrelaksować i wysłuchać ciekawej prezentacji przedstawicielki Natur House- Libiąż (ul.Oświęcimska obok stacji Lotos) na temat odżywiania i zdrowego trybu życia. Każda z pań otrzymała drobny upominek w postaci książek, książek kucharskich Natur House, zabiegów kosmetycznych, darmowych kuponów na kawę i ciastko do ,,Dobrego Adresu” (Libiąż Al.Jana Pawła II 13) a także toreb ekologicznych z napisem „Zawodowy czytelnik”.
Niektóre z pań na miejscu poddały się zabiegom pielęgnacyjnym twarzy, wykonano im m.in. peeling kawitacyjny, makijaż lub manicure hybrydowy. Przy organizacji spotkania „Książka jest kobietą” współpracowały z nami: dietetyk, Pani Ewa Chojnacka z Centrum „Natur House Libiąż”, pani Elżbieta Rus-mobilna dyplomowana kosmetyczka, pani Anna Kościelniak- dyplomowana kosmetyczka , która niedługo rozpocznie własną działalność oraz pani Marta Syska, która zajmuje się stylizacją paznokci (hybrydy, żele itp) mobilnie i w domu.
Paniom serdecznie dziękujemy!
Partnerem spotkania była kawiarnia ,,Dobry Adres” w Libiążu, dziękujemy za wsparcie i zaangażowanie.
„Diamentowy Plac” Mercé Rodoreda 22 marca godz. 17:00
Rok 1930, Barcelona. Piękna Natalia zostaje poproszona do tańca przez Quimet’a. Pewny siebie młodzieniec zapewnia, że w przeciągu roku zostanie ona jego żoną. Rodzą się kolejne dzieci, a przyszłość w pochłoniętej wojną Hiszpanii staje się coraz bardziej niepewna.
Zaborczy, zazdrosny Quimet wpada na pomysł złotego biznesu. Zaczyna hodować gołębie. Biznes upada, Quimet wyrusza na front, tam ginie, a gołębie odlatują. Natalia z dwójką małych dzieci do wykarmienia, zajęta dodatkową pracą sprzątaczki coraz bardziej traci wiarę na lepsze jutro. Sytuacja się pogarsza, wszechobecna bieda i głód doprowadzona ją do ostateczności. Los się jednak do niej uśmiecha. Lata mijają, a ona znajduje miłość, schronienie i nadzieję. Powoli uczy się kochać na nowo.
Diamentowy plac to pięknie napisana i bogata powieść o bohaterstwie, za które nie otrzymuje się orderów, a szansę na życie. To opowieść o wielkich marzeniach i jeszcze większych rozczarowaniach. Miłość jest tu zapomnianym skarbem odkrytym po latach niewyobrażalnego bólu. Liczą się: odwaga, determinacja i szczęście. Natalia pomału zaczyna rozliczać się z przeszłością. Odnajduje miłość, może i nie tak młodzieńczo szaloną, ale dającą nowe życie.
W książce zawarty jest obraz społeczeństwa czasu wojny i okresu powojennego, codzienności, w której znaleźli się mieszkańcy bez względu na status czy wiek. „Młodzi czy starzy, wszyscy wyjechali na wojnę, a ona wessała ich i wypluła martwych.” Autorka w sposób bardzo szczery i pozbawiony sentymentalizmu przedstawia życie zwykłych ludzi, którzy znaleźli się w niezwykłej sytuacji. Poruszająca narracja głównej bohaterki, jej tragiczna historia, bogate opisy sprawiają, że książka nie daje o sobie zapomnieć. To jedna z tych pozycji, z którymi trzeba się przespać, żeby móc ubrać w słowa odczucia jakie kłębią się w nas po jej przeczytaniu.
Choć wydana po raz pierwszy w latach 60, niesie ze sobą wartości uniwersalne, o których w dzisiejszych czasach niestety pozwalamy sobie zapomnieć. Mądra i klasyczna literatura, którą z ręką na sercu można polecić każdemu.
źródło opisu: http://ksiegarnia.pascal.pl/ksiazka.php?id=2369_Diamentowy_Plac
źródło okładki: http://ksiegarnia.pascal.pl/ksiazka.php?id=2369_Diamentowy_Plac
Na lutowym spotkaniu DKK dyskusja dotyczyła powieści Zośki Papużanki pt. ,,Szopka”.
Papużanka prezentuje obraz rodziny na pozór przeciętnej – przecież nie ma tu przemocy czy alkoholizmu. I właśnie w tę przeciętność wbija ostry szpikulec. Pokazuje dom, w którym podstawowe wartości ulegają dziwnej mutacji.
Rodzina to para dorosłych z dziećmi, która mieszka w jednym domu i spotyka się przy stole ustawionym na środku pokoju. Relacja małżonków ogranicza się jednak do wspólnych posiłków i kłótni. Członkowie rodziny albo nie widzą problemów – jak matka – albo mają świadomość, że nie jest tak, jak być powinno, ale nie wiedzą, co dokładnie jest nie w porządku (przykładem jest Wandzia, która była przekonana, że to ona rozpętała piekło).
Niezwykłą siłą książki jest język – dynamiczny, samorzutny i sprężysty. Zmienia się z lekkiego, żartobliwego i anegdotycznego na bardziej surowy, gorzki, relacyjny, choć nadal niepozbawiony energii. Odgrywana przez dorosłych szopka z łatwością naśladowana jest przez dzieci – oparta jest bowiem na rutynowych zachowaniach i powielanych dialogach.
Większość Klubowiczek uznała książkę za zabawną choć czasami dramatyczną.
Debiutancka książka autorki obdarzonej doskonałym słuchem językowym, wyrazistym stylem i znakomitym warsztatem pisarskim. Kolejny – po sztuce Zapolskiej i powieści Kuczoka – sugestywny portret polskiej rodziny: nie patologicznej, nie kołtuńskiej, ale nadal strasznej, zakłamanej i zimnej, w której małżeństwo to więzienie o zaostrzonym rygorze, a dom rodzinny to codzienny teatr absurdu, modłów, wrzasków i kotletów schabowych. Mocna proza – jak uderzenie pięścią. Szopka była nominowana do Paszportów „Polityki” i do Nagrody Nike.
źródło opisu: Wydawnictwo Świat Książki, 2014
źródło okładki: http://wydawnictwoswiatksiazki.pl/